Realia muzyki polskiej w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku

Muzyka najnowsza to temat niezwykle ważny i aktualny w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa. Miejsce muzyki czy szerzej – sztuki i jej rola we współczesnym życiu były i są przedmiotem dyskusji i konferencji naukowych w wielu szacownych gremiach. Wiąże się to również z ogólnoświatową tendencją włączania w coraz większym zakresie sztuki – w tym muzyki – do wszystkich szczebli edukacji ogólnokształcącej. Założeniem skryptu jest przybliżenie skomplikowanego procesu rozwoju muzyki polskiej II po-łowy XX w., ale ujęte w skondensowanej i przejrzystej formie, obejmujące najważniejszych kompozytorów, ich zainteresowania twórcze, jak również uwarunkowania oraz przemiany społeczno-polityczne, jakie miały miejsce w Polsce. Skrypt może być wykorzystany na wydziałach edukacji artystycznej uniwersytetów w ramach zajęć z historii muzyki, literatury muzycznej, analizy dzieła muzycznego oraz w szkolnictwie muzycznym drugiego stopnia.

Spis treści

Słowo wstępne

ROZDZIAŁ I
Sytuacja polskiej awangardy muzycznej II połowy XX i początku XXI wieku. Warunki społeczno-polityczne oraz główne tendencje rozwojowe polskiej twórczości kompozytorskiej

ROZDZIAŁ II
Twórczość kompozytorów polskich wobec głównych nurtów europejskich
1. Folkloryzm
2. Neoklasycyzm
3. Dodekafonia i serializm
4. Muzyka elektroniczna i konkretna

Bibliografia

Spis przykładów muzycznych