Mieszkańcy małych miast Galicji Wschodniej w okresie autonomicznym

Monografia stanowi interesujące studium z dziedziny społeczno-obyczajowej, sygnalizujące problemy dotyczące tematyki małomiejskiej – dotychczas słabo zbadanej w polskiej historiografii. Praca traktuje o małych ośrodkach miejskich Galicji Wschodniej (liczących 2–5 tys. mieszkańców, jak np.: Bełz, Lubaczów, Skole, Ustrzyki Dolne, Chodorów, Chyrów i Radymno). Zakres problematyczny przedstawiony przez autorkę obejmuje problemy demograficzne, strukturę wyznaniowo-narodowościową i społeczno-zawodową, życie codzienne – jego warunki, wzajemne relacje ludzi różnych wyznań, narodowości i zawodów oraz ich społeczną aktywność. Składa się ze Wstępu. 5 rozdziałów: Mieszkańcy – liczebność. Struktura wyznaniowo-narodowościowa. Więzi etniczno-wyznaniowe. Struktura społeczno-zawodowa. Więzi środowiskowe. Warunki egzystencji. Formy aktywności społecznej i Zakończenia. Jest opatrzona bogatą bibliografią, na jaką składa się szeroka baza źródłowa, pamiętniki, prasa, opracowania. Pracę wzbogaca Aneks, zawierający tabele statystyczne oraz ryciny.