Pedagogika społeczna: między integracją a dezintegracją

Książka jest pracą interesującą oraz oryginalną. Problematykę trudno zaliczyć tylko do jednej wybranej subdyscypliny w rodzinie nauk społecznych (…), dotyczy bowiem wielowymiarowych obszarów pedagogiki społecznej. Przybiera de facto postać pogranicza naukowego kilku dyscyplin wewnętrznym zróżnicowaniem i wielokierunkowością zainteresowań bądź punktem widzenia Pani Profesor (…), która podejmuje udaną próbę przedstawienia tej ważnej problematyki za pomocą prezentacji wyjaśnień komplementarnych (…). Poszczególny rozdział (szkic, esej), którego treść często wiedzie nas od ukazania związków filozofii i kultury z szeroko rozumianą edukacją ku postrzeganiu ich z perspektywy ustaleń instytucjonalizującej się i profesjonalizującej się pedagogiki systemowej, zawiera prezentację różnych nurtów i prądów oraz uzasadnia potrzebę zrozumienia pilnej konieczności (wyzwalania) animacji modernizacyjnej w wielu sferach etyczno-kulturowych (…). Każdy z pięciu rozdziałów stanowi bogate źródło wiedzy w przemyślanych przez Autorkę własnych refleksjach na osi kontinuum: aksjologia i wychowanie we współczesnych realiach w świetle znanego trójpodziału: intencje, czyny a konsekwencje. Są to zagadnienia zasadnicze w praktyce wychowawczych oddziaływań, a także logice socjotechnicznej inżynierii. Mieszczą się w tym obszarze – tak istotne dla pedagogów społecznych – intencje profilaktyczne i kompensacyjne (…). Monografia sprosta oczekiwaniom bardzo szerokiego kręgu adresatów, którym bliskie są problemy pracy socjalnej, jak również kwestie samopomocy w teorii i praktyce psycho- i socjopedagogicznej. Już sama – wynikająca ze spisu treści – problematyka książki sugeruje, iż będzie ona użyteczna z uwagi na istotę implikacji praktyczno-społecznych o szczególnym znaczeniu dla wielu reprezentantów różnych grup czytelników (zawodowych, samorządowych i publicznych, nauczycieli, studentów, przedstawicieli administracji państwowej i lokalnej różnych szczebli itp.).
Z recenzji wydawniczej pióra prof. zw. dr. hab. Andrzeja Radziewicza-Winnickiego

Spis treści
Wstęp:
Pedagogika społeczna w dobie transformacji ustrojowych i wizji naukowych:
1. Tło i zarys pedagogiki systemowej;
2. Od dezintegracji po dezintegracje pozytywną do integracji pedagogiki;
3. Integrowanie pedagogiki społecznej: humanistyczne potrzeby a szanse;
4. Profilaktyka trudności wychowawczo-opiekuńczych i pomocowych- dezintegracja pozytywna;
5. Zadania społeczne, wychowawcze i opiekuńcze pedagogów;
Uogólnienie: wyzwania a perspektywy modernizowania integracji i pedagogiki społecznej