Etyka rozwoju a wychowanie

Głównym celem książki jest pogłębiona refleksja nad wychowaniem, która jest zadaniem ciągle aktualnym. Autor doprecyzowuje teorię „etyki rozwoju” i wykorzystuje ją do zobrazowania rzeczywistości wychowawczej. Przedstawia wartości jako jakości oparte na ludzkich zdolnościach oraz normy będące wynikiem społecznej umowy, a także zależności między nimi. Pojawiają się takie pojęcia, jak: „człowiek jako byt moralny”, „człowiek jako byt doskonalący się” czy „osoba ludzka integralna”. Książka dzieli się na dwie części. W części I Autor przybliża najważniejsze pojęcia związane z etyką rozwoju i wychowaniem, część II poświęcona została etosowi pedagoga w kontekście zadań wychowawczych, do których należą między innymi: troska o rozwój zdolności poznawczych, wychowanie do wolności czy wychowanie do dojrzałości. Wychowanie wiąże się z dwoma obszarami: po pierwsze z pracą własną pedagoga urzeczywistniającą rozwój osobowości etycznej, po drugie z formowaniem wychowanków przy wykorzystaniu własnego doświadczenia w zakresie samodoskonalenia. Motywacją w pracy własnej nad sobą jest doświadczanie szczęścia. W opracowaniu pojawiają się następujące dyscypliny i subdyscypliny: antropologia filozoficzna i etyka, filozofia wychowania oraz pedeutologia, dla których wspólne jest ujęcie personalistyczne – w centrum każdej z tych dyscyplin stoi człowiek i jego świat w aspekcie rozwojowym.