Kanon, skuteczność i efektywność kształcenia ogólnego w Polsce

Spis treści:   Od autora   Wprowadzenie   Rozdział 1 Teoretyczne i praktyczne aspekty kanonu kształcenia ogólnego w Polsce po 1989 r. 1.1. Różnorodność kanonu kształcenia ogólnego i jego struktura 1.2. Status, rozwój i priorytety systemu kształcenia ogólnego 1.3. Kształcenie ogólne a zawodowe 1.4. źródła i determinanty konstruowania podstaw programowych kształcenia ogólnego 1.5. źródła i determinanty celów kształcenia   Rozdział 2 Efektywność i skuteczność kształcenia jako interdyscyplinarna kategoria naukowa 2.1. Jakość pracy szkoły – efektywność i skuteczność kształcenia w kontekście pedagogicznym, psychologicznym, ekonomicznym i socjologicznym 2.2. Kryteria oceny jakości, skuteczności i efektywności kształcenia 2.3. Odpowiedzialność nauczyciela za efektywność i skuteczność kształcenia 2.4. Instytucje krajowe i zagraniczne mierzące skuteczność i efektywność kształcenia – metody, narzędzia i jawność pomiaru   Rozdział 3 Metodologiczne podstawy badania kanonu, efektywności i skuteczności kształcenia ogólnego 3.1. Wybór paradygmatu badań 3.2. Przedmiot i cele badań 3.3. Zmienne i ich wskaźniki 3.4. Problemy badawcze i hipotezy 3.5. Metody, techniki i narzędzia badania kanonu, skuteczności i efektywności kształcenia 3.6. Grupa badawcza, teren i organizacja badań   Rozdział 4 Kanon kształcenia ogólnego w świetle aktualnych dokumentów i regulacji prawnych 4.1. Kanon kształcenia ogólnego jako zbiór uniwersalnych wartości i celów edukacji 4.2. Podstawy kanonu kształcenia ogólnego a treści kultury 4.3. Kanon kształcenia ogólnego jako zbiór celów edukacji ukierunkowanych na kształtowanie tzw. kompetencji cywilizacyjnych 4.4. Treści kultury duchowej i materialnej jako czynnik determinujący strukturę wykształcenia ogólnego, zakres obowiązujących podstaw programowych i podział na przedmioty nauczania 4.5. Kanon kształcenia ogólnego a aktualne realia   Rozdział 5 Jakość, efektywność i skuteczność kształcenia ogólnego w kontekście wyników badań własnych 5.1. Jakość kształcenia w polityce edukacyjnej 5.2. Główne płaszczyzny kontroli jakości kształcenia ogólnego 5.3. Ocena jakości kształcenia ogólnego przez główne podmioty procesu kształcenia w szkołach ogólnokształcących 5.4. Ocena efektywności kształcenia ogólnego w wymiarze indywidualnym, krajowym i międzynarodowym 5.5. Ocenianie uczniów jako integralny czynnik procesu kształcenia ogólnego oraz jego najważniejsze formy, metody i narzędzia 5.6. Instytucjonalne wyniki oceny efektywności kształcenia ogólnego 5.7. Efektywność kształcenia w ocenie głównych podmiotów procesu kształcenia ogólnego 5.8. Ocenianie uczniów jako czynnik intensyfikowania skuteczności kształcenia ogólnego 5.9. Podmioty kształcenia ogólnego wobec skuteczności procesu w kontekście kariery edukacyjnej i zawodowej   Rozdział 6 Status kształcenia ogólnego – wnioski z badań 6.1. Wpływ uwarunkowań wewnętrznych i zewnętrznych na osiągnięcia edukacyjne uczniów oraz na efektywność i skuteczność procesu kształcenia ogólnego 6.2. Jakość, efektywność i skuteczność kształcenia ogólnego a rankingi i rozwarstwienie szkolnictwa ogólnokształcącego 6.3. Podsumowanie i wnioski   Zakończenie   Bibliografia   Spis tabel   Spis rysunków  Aneks