Przekraczanie obcości. Problemy przekładu w programach i twórczości poetów Nowej Fali

Spis treści:
Wstęp
Rozdział 1. Nowa Fala jako fenomen kulturowy
Rozdział 2. Dyskurs programowy: teoria przekładu a poetyka sformułowana
2.1. Lata 1972–1977: wewnątrzpokoleniowy dyskurs Juliana Kornhausera i Stanisława Barańczaka
2.2. Lata 1977–1990: w stronę „Małego, lecz maksymalistycznego manifestu translatologicznego”
2.3. Po roku 1990: postpokoleniowa teoria przekładu poetów Nowej Fali
2.4. Teoria przekładu wobec poetyki sformułowanej
Rozdział 3. Dyskurs poetycki: przekład jako temat poezji nowofalowej
3.1. Trzy typy translacji jako motywy tematyczne w nowofalowej poezji autorskiej
3.2. Przekład intralingwistyczny: z propagandowej nowomowy na polszczyznę prawdy
3.3. Wokół transferu międzyjęzykowego: od ponadlingwistycznych uniwersaliów do procedur translacyjnych
3.4. Przekład intersemiotyczny: kody znakowe świata w translacji na język człowieka
Rozdział 4. Dyskurs tłumacza z przekładem: poezja obca w nowofalowych tomach
4.1. Rola translacji liryki obcojęzycznej w nowofalowych tomach poezji
4.2. Ustanawianie wspólnoty: przekłady poezji obcojęzycznej w zbiorach „Jednym tchem. Dziennik poranny” i „Organizm zbiorowy”
4.3. Cyrkulacja doświadczeń: przekłady poezji obcojęzycznej w zbiorach „Atlantyda i inne wiersze z lat 1981–1985” oraz „Magnetyczny punkt”
Zakończenie
Bibliografia
Indeks nazwisk