Zasada autonomii regulaminowej Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego w polskim prawie parlamentarnym. Rozważania na tle uregulowań Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku

Spis treści
Wstęp
I. Zasada autonomii parlamentu – uwagi wprowadzające
1. Autonomia parlamentu – kwestie definicyjne
2. Znaczenie zasady autonomii parlamentu w systemie ustrojowym państwa demokratycznego
3. Ustrojowe przejawy zasady autonomii parlamentu w Polsce i ich normatywne ujęcie-rys problemu
3.1. Treść oraz zakres regulacji dotyczącej autonomii organizacji i przebiegu prac Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego
3.2. Treść oraz zakres regulacji dotyczącej autonomii personalnej izb Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego
3.3. Treść oraz zakres regulacji dotyczącej autonomii budżetowej Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego
3.4. Treść oraz zakres regulacji dotyczącej autonomii administracyjnej Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego
3.5. Treść oraz zakres regulacji dotyczącej autonomii terytorialnej Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego
3.6. Treść oraz zakres regulacji dotyczącej autonomii jurysdykcyjnej Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego
II. Zasada autonomii regulaminowej parlamentu – perspektywa historyczna i teoretyczna
1. Historyczne korzenie zasady autonomii regulaminowej parlamentu
2. Autonomia regulaminowa parlamentu w świetle założeń teoretycznych
3. Charakter prawny regulaminu parlamentarnego – perspektywa teoretyczno-prawna
III. Konstytucyjna regulacja zasady autonomii regulaminowej parlamentu
1. Podstawa prawna autonomii regulaminowej parlamentu w polskich konstytucjach
2. Treść oraz ustrojowe znaczenie art. 112 oraz 114 Konstytucji z 1997 r
2.1. Ogólna charakterystyka art. 112 i 114 Konstytucji
2.2. Zakres materii stricte wewnętrznych przekazanych do uregulowania w regulaminie Sejmu i Senatu na gruncie art. 112 Konstytucji
2.3. Zakres materii quasi-zewnętrznych przekazanych do unormowania w regulaminach Sejmu i Senatu na gruncie art. 112 Konstytucji
2.4. Problem rozgraniczenia materii ustawowych i regulaminowych na tle dyrektywy art. 112 nakazującej unormowanie sposobu wykonywania konstytucyjnych i ustawowych obowiązków organów państwa wobec Sejmu i Senatu
2.5. Znaczenie art. 112 in fine w kontekście odpowiedzialności konstytucyjnej ponoszonej przez określone podmioty z tytułu niewykonania konstytucyjnego lub ustawowego obowiązku względem danej izby parlamentu
2.6. Zakres materii wewnętrznych przekazanych do uregulowania w drodze art. 114 regulaminu Zgromadzenia Narodowego
IV. Regulamin parlamentarny jako akt prawny
1. Ogólna charakterystyka regulaminów parlamentarnych w Polsce
2. Charakter prawny regulaminów parlamentarnych w Polsce
2.1. Charakter normatywny regulaminów parlamentarnych w przeszłości
2.2. Charakter prawny regulaminów parlamentarnych w świetle Konstytucji z 1997 r.
3. Miejsce regulaminów Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego w konstytucyjnym systemie źródeł prawa
3.1. Regulaminy parlamentarne w hierarchii źródeł prawa w przeszłości
3.2. Miejsce regulaminów parlamentarnych w systemie źródeł prawa w obecnym stanie prawnym
4. Forma oraz konstrukcja prawna regulaminów parlamentarnych w Polsce
4.1. Forma oraz konstrukcja prawna regulaminów parlamentarnych w przeszłości
4.2. Forma oraz konstrukcja prawna regulaminów parlamentarnych w obecnym stanie prawnym
5. Tryb zmiany regulaminów parlamentarnych w Polsce
5.1. Regulacja prawna dotycząca trybu zmiany regulaminów parlamentarnych w przeszłości
5.2. Tryb zmiany regulaminów parlamentarnych w obecnym stanie prawnym
6. Ramy temporalne obowiązywania regulaminów parlamentarnych w Polsce
6.1. Ramy temporalne obowiązywania regulaminów parlamentarnych w przeszłości
6.2. Ramy temporalne obowiązywania regulaminów parlamentarnych w obecnym stanie prawnym
7. Wykładnia regulaminów parlamentarnych w Polsce
7.1. Wykładnia regulaminów parlamentarnych w przeszłości
7.2. Wykładnia regulaminów parlamentarnych w obecnym stanie prawnym
8. Problem domniemania konstytucyjności regulaminów parlamentarnych w Polsce
V. Problem ingerencji prawodawstwa zewnętrznego w sprawy wewnętrzne parlamentu
1. Ingerencja prawodawstwa zewnętrznego w sprawy wewnętrzne parlamentu – uwagi wprowadzające
2. Ingerencja konstytucji w materie regulaminowe
2.1. Ingerencja bezpośrednia konstytucji
2.2.Ingerencja pośrednia konstytucji
2.3. Ingerencja konstytucji a problem „nadwyżek” i „deficytów” regulaminowych
2.4. Ingerencja norm regulaminowych w normy konstytucyjne
3.Ingerencja ustawy w materie regulaminowe
3.1.Ingerencja bezpośrednia ustawy
3.2.Ingerencja pośrednia ustawy
4. Ingerencja aktów prawa unijnego w materie wewnętrzne parlamentu
4.1. Zjawisko oddziaływania aktów prawa unijnego na regulaminy Sejmu i Senatu – charakterystyka ogólna
4.2. Przypadki regulacji regulaminowych ukształtowanych pod wpływem aktów prawa unijnego
5. Ingerencja Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w materie wewnętrzne parlamentu
5.1. Specyfika ingerencji Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w materie wewnętrzne parlamentu
5.2. Przypadki orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka mających wpływ na zakres swobody normowania materii wewnętrznych izb parlamentu w państwach sygnatariuszach Konwencji
6. Ingerencja regulaminu innego ciała parlamentarnego
7. Artykuł 112 Konstytucji de lege constitutione ferenda
7.1. Potrzeba zmiany art. 112 Konstytucji służąca uporządkowaniu istniejącego stanu prawnego
7.2. Potrzeba zmiany art. 112 Konstytucji determinowana innymi czynnikami
VI. Zasada autonomii regulaminowej parlamentu a kontrola regulaminów parlamentarnych przez Trybunał Konstytucyjny
1. Doktrynalne uwarunkowania oraz historyczne korzenie kontroli konstytucyjności regulaminów parlamentarnych parlamentu w wybranych państwach europejskich
2. Sądowa kontrola konstytucyjności regulaminów parlamentarnych w Polsce
2.1. Problem sądowej kontroli konstytucyjności uchwał parlamentarnych (w tym regulaminów parlamentarnych) w PRL
2.2. Problem sądowej kontroli konstytucyjności uchwał parlamentarnych (w tym regulaminów parlamentarnych) w początkach III RP
2.3. Sądowa kontrola konstytucyjności uchwał parlamentarnych (w tym regulaminów parlamentarnych) na gruncie Konstytucji z 1997 r.
3. Regulaminy Sejmu i Senatu jako podstawa kontroli konstytucyjności aktów normatywnych
3.1. Podstawa prawna kontroli dochowania wymogów regulaminowych przy stanowieniu aktów normatywnych
3.2. Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego związane z kontrolowaniem prawidłowości procedury regulaminowej
Wnioski końcowe
Bibliografia