Zarys historii filozofii polskiej, wyd. II poprawione

Praca ta ma charakter głównie podręcznikowy, co też decyduje o możliwie najbardziej przystępnym sposobie przekazu materiału. Niniejsza książka ujmuje filozofię polską w przekroju historycznym. Ambicją jej autorów nie była synteza dotychczasowego rozwoju rodzimej myśli filozoficznej, a rzetelne przedstawienie, choćby nawet w szkicowej formule, oryginalnych i istotnych poglądów najwybitniejszych polskich filozofów. Dzieje polskiej filozofii przedstawiono według kolejnych epok historyczno-kulturowych wyodrębnianych w dziejach Europy i odzwierciedlanych w Polsce. W kolejnych rozdziałach filozofia polska jest omawiana w epokach średniowiecza, renesansu i baroku, oświecenia, romantyzmu, pozytywizmu, modernizmu, dwudziestolecia międzywojennego oraz w okresie po 1945 roku. W książce ograniczono do minimum aparaturę naukową (cytaty, przypisy, ukazywanie pogłębionego tła kulturowego, szerokie odniesienia do historii kraju i itd.), gdyż jak piszą autorzy, w dobie „Wikipedii” zdobycie w miarę pełnych informacji biograficznych i bibliograficznych nie powinno przysporzyć zainteresowanym większych problemów. ze wstępu

SPIS TREŚCI 1. Wstęp 2. Filozofia na ziemiach polskich w średniowieczu 2.1. Wprowadzenie 2.2. Filozofia przed powstaniem uniwersytetu w Krakowie 2.3. Powstanie Akademii Krakowskiej 2.4. Nurty doktrynalne scholastyki krakowskiej 2.4.1. Via moderna 2.4.2. Via communis 2.4.3. Via antiqua 2.4.4. Neoplatonizm 2.4.5. Tomizm 2.4.6. Synkretyzm albertystyczno-tomistyczno-egidiański 2.4.7. Szkotyzm 2.4.8. Averroizm 2.4.9. Augustynizm 2.5. Myśl społeczno-polityczna 2.6. Podsumowanie 3. Filozofia polska w okresie renesansu i baroku 3.1. Ogólna charakterystyka epok 3.1.1. Renesans 3.1.2. Barok 3.2. Odrodzenie i barok w Polsce 3.3. Początki renesansu na ziemiach polskich 3.4. Mikołaj Kopernik 3.5. Nurty ideowe w polskim renesansie 3.5.1. Epikureizm 3.5.2. Stoicyzm 3.5.3. Platonizm 3.5.4. Arystotelizm 3.5.5. Neoplatonizm 3.6. Filozofia o nastawieniu moralizatorskim 3.7. Filozofia społeczno-polityczna 3.8. Historiografia filozoficzna 3.9. Scholastyka 3.10. Sarmatyzm 3.11. Arianizm (Bracia Polscy) 4. Filozofia polska w oświeceniu 4.1. Główne idee i tendencje epoki oświecenia 4.2. Specyfika oświecenia w Polsce 4.3. Filozofowie polskiego oświecenia 4.3.1. Hugo Kołłątaj 4.3.2. Stanisław Staszic 4.3.3. Jan śniadecki 4.3.4. Józef Wybicki 4.3.5. Jędrzej śniadecki 4.3.6. Wojciech Gutkowski 4.3.7. Feliks Jaroński 4.3.8. Józef Kalasanty Szaniawski 4.4. Podsumowanie 5. Filozofia polska doby romantyzmu 5.1. Ogólna charakterystyka epoki 5.2. Romantyzm polski 5.3. Romantyzm przedpowstaniowy (do 1830) 5.4. Mesjanizm 5.5. Filozofia narodowa 5.6 Publicyści i działacze społeczno-polityczni Wielkiej Emigracji 6. Filozofia polskiego pozytywizmu 6.1. Pozytywizm polski 6.1.1. Pozytywizm warszawski 6.1.2. Pozytywizm w nauce 6.1.3. Nowokrytycyzm 6.2. Krytycy i upadek polskiej filozofii pozytywistycznej 7. Filozofia polska w epoce modernizmu 7.1. Założenia światopoglądu modernistycznego 7.2. Pozytywizm w latach 1895–1918 7.3. Refleksja teoriopoznawcza okresu Młodej Polski 7.4. Neomesjanizm 7.5. Metafizyka i myśl religijna w modernizmie 7.6. Brzozowski i Abramowski 7.7. Myśl społeczna między 1895 a 1918 rokiem 8. Polska filozofia w międzywojniu 8.1. Filozofia w Polsce niepodległej 8.2. Szkoła lwowsko-warszawska 8.3. Neoscholastyka polska 8.4. Myśl filozoficzno-religijna 8.5. Osobowości polskiej filozofii międzywojnia 8.6. Filozofia społeczna 8.7. Filozofia kultury 9. Filozofia polska po II wojnie światowej 9.1. Polska filozofia powojnia a polityka 9.2. Główne orientacje polskiej filozofii po 1945 roku 9.2.1. Marksizm 9.2.2. Neotomizm i personalizm 9.2.3. Orientacja analityczna 9.2.4. Krakowska szkoła fenomenologiczna 9.2.5. Ugrupowania filozoficzne 9.3. Aktualne trendy w polskiej filozofii Aneks I. Wybór ogólnej powojennej literatury przedmiotu Aneks II. Ważniejsze czasopisma filozoficzne wydawane w Polsce na początku XXI stulecia Indeks osób