Upośledzanie dzieci i młodzieży z głębszą niepełnosprawnością intelektualną w środowisku edukacyjnym (od oporu do emancypacji)

Spis treści
Podziękowania
Wprowadzenie
Rozdział I. Konteksty i obszary oporu. Wokół emancypacji i postrzegania świata osób z niepełnosprawnością intelektualną
1.1. Opór jako fenomen interdyscyplinarny
1.2. Opór w pedagogicznej refleksji emancypacyjnej
1.2.1. Opór w edukacji
1.2.2. Czynne i bierne formy oporu
1.2.3. Typologizacja oporu
1.2.4. Ambiwalencja jako kategoria oporu
1.3. Opór jako wątek zaniedbany w pedagogice specjalnej
1.4. Próba identyfikacji zjawiska oporu na podstawie przeglądu badań
1.5. Okoliczności zmiany szkoły przez uczniów z niepełnosprawnością intelektualną
Rozdział II. Psychospołeczne aspekty funkcjonalne osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Kontekst globalny i edukacyjny
2.1. Sytuacja osób z niepełnosprawnością intelektualną – koncepcje, kryteria, perspektywy
2.2. Edukacja jako przestrzeń istnienia społecznego osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną – refleksja historyczna
2.3. Edukacyjne drogi uczniów z głębszą niepełnosprawnością intelektualną
Rozdział III. Założenia metodologiczne badań własnych
3.1. Problematyka badań i określenie paradygmatu i strategii badawczych
3.2. Badania jakościowe i metodologia konstruktywistycznej teorii ugruntowanej
3.3. Grupa badawcza
Rozdział IV. Doświadczanie wczesnej edukacji w inkluzji i integracji
4.1. Kreowanie nadziei na przydatną tożsamość. Terytorium szansy?
4.2. Działania deprywacyjne (Odstawianie na boczny tor)
4.2.1. Osamotnienie (Strefa poduszki i przechowalni. Pomieszane dzieci. Izolacja w integracji)
4.2.2. Działania demarkacyjne (Inkluzja na marginesie)
4.2.3. Zindywidualizowana pseudoedukacja (Nieodczytanie potrzeb dziecka)
4.2.4. Cenzurowanie dzieci z orzeczeniami
4.3. Nieodkodowanie dziecięcej komunikacji (Ten, który nie mówi jest głupi)
4.3.1. Opór jako forma komunikacji
4.3.2. Bierne stawianie oporu przez dzieci (Bycie obok. Deprywacja edukacyjna. Ambiwalencja sytuacyjna)
4.3.3. Czynne stawianie oporu (Upośledzanie tożsamości – psychiatryzowanie)
4.4. Pozorowanie działań i współpracy z rodzicami (Relacje międzydrzwiowe)
4.5. Emancypacyjny punkt zwrotny
4.6. Odblokowanie Innego (Ku podmiotowości i ochronie zasobów)
Rozdział V. Doświadczanie specjalnej edukacji
5.1. Prawdziwe staranie się
5.2. Identyfikowanie problemów (Rezerwat dla Innych. Nieczekanie na poniedziałek i wrzesień)
5.2.1. (Nie)specjalne nauczanie w niby szkole (Nuda. Pozamykani w klasie uczniowie)
5.2.2. Karanie nudną świetlicą
5.2.3. Deprywacja i infantylizowanie
5.2.4. Piętnowanie Innych spośród Innych
5.3. Niekłamana komunikacja
5.3.1. Bierne opieranie się
5.3.2. Czynne opieranie się jako akt niezgody uczniowskiej
5.4. Pseudopedagogiczne reagowanie (Ku wyuczonej marginalizacji)
5.4.1. Obwinianie rodziców
5.4.2. Usypianie dewianta. Psychiatryzowanie
5.4.3. Pozorowanie indywidualnego wsparcia
5.5. Decyzja o zmianie placówki. Interakcyjna tożsamość
5.6. Nie(wypuszczanie) subwencji oświatowej
5.7. Szczęśliwe i normalne życie. Taki sam a jednak nowy Człowiek
Bibliografia
Streszczenie
Summary