Pedagogiczno-pastoralny model oddziaływania radia katolickiego w Polsce

Książka dr. Janusza Miąso jest studium zagadnienia dotychczas praktycznie nieobecnego w refleksji pedagogicznej nad mediami. Praca za przedmiot swych rozważań i analiz przyjmuje aspekt praktyczny, tj. przyjrzenie się zagadnieniom działających rozgłośni radiowych, związanych instytucjonalnie z kościołem katolickim. Podjęty temat jest szczególnie istotny dla czasów obecnych, gdyż burzliwy rozwój tego typu mediów ściśle wiązał się z przełomem politycznym i ustrojowym ostatniej dekady. Książka wyraźnie artykułuje społeczną naukę Kościoła, w oparciu o którą działają rozgłośnie katolickie. Praca składa się z sześciu rozdziałów. Rozdział pierwszy jest nie tylko ujęciem historycznych przeobrażeń prasy, radia, telewizji i Internetu, ale też zawiera cenną myśl, że media stanowią dobra ogólnoludzkie. Rozdział kolejny przedstawia dzieje i stan aktualny radiofonii katolickiej w Austrii, Niemczech, czechach, Francji, na Węgrzech, we Włoszech, Hiszpanii, Anglii, Irlandii, Stanach Zjednoczonych oraz – oczywiście – w Polsce. Rozdział trzeci wprowadza w problematykę pedagogii katolickiej rozgłośni radiowej. W rozdziale kolejnym scharakteryzowana została narzędziowa funkcja radia, traktowanego jako środek popularyzacji treści teologicznych, wspomagania katechezy, wychowania prorodzinnego itp. Rozdział piąty zawiera interesującą poznawczo i dojrzałą merytorycznie koncepcję radiofonii katolickiej, a pozycję zamyka autorska propozycja programowa katolickiej rozgłośni radiowej (zamieszczona w rozdziale szóstym).